Ajencja i franczyza — czym się od siebie różnią? Który model wybrać?

Dwudziesty pierwszy wiek to czas, w którym na popularności zyskują coraz to nowe formy modeli biznesowych. Do ciekawych rozwiązań w tym zakresie należą na przykład: franczyza oraz ajencja. Czym różnią się od siebie te dwa sposoby na prowadzenie działalności gospodarczej? Jeśli chcesz poznać odpowiedź na to pytanie, przeczytaj nasz tekst. Miłej lektury!
Franczyza oraz ajencja. Jakie są najważniejsze różnice?
Ajencja jest najczęściej definiowana jako relacja, w której ajent zajmuje się prowadzeniem punktu sprzedażowego (usługowego lub handlowego). Podstawą współpracy jest umowa dzierżawy, a jej przedmiotem — uprzednio przygotowany lokal z niezbędnym wyposażeniem. W pewnym uproszczeniu zatem ajent jest pracownikiem najemnym, który odpowiada za zarządzanie operacyjną placówki i jej sprawne funkcjonowanie.
Ajent nie jest zobowiązany do wywiązywania się z takich zadań jak na przykład rekrutacja pracowników, prowadzenie placówki zgodnie z wytycznymi inwestora i prowadzenie bieżących rozliczeń. Można zatem porównać pracę ajenta do roli menedżera regionalnego/kierownika restauracji itp.
Tymczasem, franczyza to relacja o znacznie bardziej pogłębionym charakterze.
W przypadku franczyzy współpraca również obejmuje bieżące zarządzanie działalnością operacyjną placówki. Z drugiej jednak strony franczyzobiorca (podmiot prowadzący placówkę franczyzową) dysponuje znacznie większą samodzielnością w zakresie rozwijania biznesu. To on jest odpowiedzialny za wykonywanie takich zadań jak na przykład:
- rekrutacja pracowników,
- zamawianie towarów (zatowarowanie sklepu),
- dbałość o porządek na terenie lokalu sprzedażowego.
To jeszcze nie wszystko. Trzeba mieć na uwadze, że franczyzobiorca — w przeciwieństwie do ajenta — jest zobowiązany także do poniesienia nakładów inwestycyjnych w celu uruchomienia nowej placówki franczyzowej (zazwyczaj są to sklepy franczyzowe) lub przejęcia obecnej. Zazwyczaj opłaty w ramach opisywanej firmy współpracy mają dwojaki charakter:
- opłata inicjalna (w zależności od skali działalności oraz prestiżu franczyzobiorcy poziom opłaty wstępnej może wynieść od kilku do nawet kilkuset tysięcy złotych),
- bieżące koszty opłacane np. w comiesięcznych odstępach. Zazwyczaj opłaty z tego tytułu są ustalane jako część procentowa przychodów/zysku wypracowanego w danym okresie.
Jak widać, franczyzobiorca musi liczyć się z wyższymi kosztami. Z drugiej jednak strony otrzymuje on zazwyczaj na wyższy udział w zyskach oraz wsparcie merytoryczne i marketingowe, czasem określane także jako know-how.
Ajencja a franczyza. Podsumowanie
Podsumowując, ajencja przypomina swoim charakterem pracę najemną (polega ona na zarządzaniu danym lokalem), z kolei franczyza to prowadzenie własnego biznesu pod cudzym, znanym szyldem (marką).
Ajencja oraz franczyza to pojęcia, które czasem są stosowane znamiennie. Tymczasem, terminy te odnoszą się do rozwiązań odrębnych np. w świetle przepisów prawnych. Trzeba o tym pamiętać jeszcze przed skorzystaniem z danej firmy prowadzenia firmy.
Artykuł partnera